Zonering en begaanbaarheid
Voor Terschelling zijn de bijzondere natuur en het landschap van groot belang, zowel voor de recreatie als ook voor de beleving van Terschellingers zelf. Dan is juist het niet hebben van bijvoorbeeld verkeerslichten en snelwegen een zegen. Begin dit jaar werd het panel van Echt Terschelling gevraagd om hun mening te geven over zonering en begaanbaarheid van Terschelling. De resultaten hiervan zetten we hieronder uiteen:
Vraag 1:
Moeten we in de extensieve recreatiegebieden in het algemeen, inspanningen doen om de grotere ‘hoofdpaden’ jaarrond begaanbaar te houden?
Een overduidelijke meerderheid vindt de natte, in sommige periodes minder toegankelijke paden juist de charme van Terschelling. We zouden dit als een kwaliteit van het eiland kunnen zien. Dit blijkt ook uit de opmerkingen; ‘het is een belevenis’, ‘het is juist spannend’ en ‘het avontuur van de wandeling vasthouden’. Laarzen worden veel genoemd: ‘wandelaars moeten gewoon laarzen aantrekken’.
Vraag 2:
Vindt u dat we maatregelen moeten nemen zodat het pad naar paal 3 de volgende winters begaanbaar blijft?
De meerderheid van de respondenten zegt hierop ‘NEE’.
Mensen geven aan bang te zijn dat het hek van de dam is wanneer we bij paal 3 alternatieven bieden. De pallets zijn naar aanleiding hiervan inmiddels opgeruimd en we gaan geen andere alternatieven ontwikkelen.
Uit de opmerkingen van mensen naar aanleiding van de vraag ‘hoe’ we het zouden kunnen doen, kwamen nuttige ideeën die we wel elders op het eiland zouden kunnen toepassen. Denk bijvoorbeeld aan simpele stapstenen/-palen over natte plekken. Ook wijzen meerdere personen op de verwachte stijging van het grondwater in de toekomst, iets waar we rekening mee moeten houden bij het begaanbaar houden van gemarkeerde wandelroutes.
Vraag 3:
Wat voor voorzieningen vindt u acceptabel in de grote natuurgebieden?
Getoonde diagrammen = percentage acceptabel
Opvallend is dat er voor geen van de voorzieningen een duidelijk meer- of minderheid is te vinden. Nuttige tips zijn o.a. zijn het gebruik van boomstammen om op te zitten als alternatief voor bankjes en de regelgevende bebording beperken tot de ingang van gebieden en combineren met informatiepanelen. De opmerking ‘alleen aan de randen van een gebied’ is een aantal keren gemaakt bij meerdere voorzieningen, zoals de prullenbakken, borden en infopanelen.
Dit laatste is overigens ook een wens van Staatsbosbeheer; de uitwerking hiervan gaan we de komende jaren mee aan de slag.
