Resultaten enquête fietspaden
De enquête over de fietspaden op Terschelling is een gezamenlijk initiatief van gemeente Terschelling en Staatsbosbeheer. De resultaten worden onder andere gebruikt in het waddenbrede onderzoek naar de toekomst van de fietspaden op de eilanden wat op dit moment wordt uitgevoerd.
In totaal hebben 547 Echt Terschellingers hebben de enquête ingevuld.
Gebruik van de fietspaden
Bijna alle deelnemers maken of maakten geregeld gebruik van de fietspaden.
Toeristen:
Eilanders:
Hieruit kunnen we concluderen dat de respondenten zeer betrokken zijn bij het onderwerp. Dit blijkt ook uit de overige opmerkingen die gemaakt zijn bij de andere vragen.
Het gemiddelde rapportcijfer voor de fietspaden op Terschelling door de panelleden gegeven is een 7,3. Dit is een rapportcijfer waar Staatsbosbeheer en de gemeente trots op mogen zijn, zeker gezien de teruggelopen budgetten. Maar het kan natuurlijk beter: er zijn een aantal aandachtspunten op het gebied van veiligheid, beleving en duurzaamheid.
Er ligt zo’n 85 kilometer fietspad (inclusief beheerweg) op Terschelling. Onze panelleden zijn over het algemeen goed bekend op het eiland. 73% wist dan ook dat er meer dan 70 kilometer fietspad is.
Het Wetterskip Fryslân beheert de beheerweg op de Waddendijk. Staatsbosbeheer beheert de recreatieve fietspaden in de duinen (ca. 30 kilometer) en enkele fietspaden naast Badwegen, de gemeente beheert het fietspad naast de hoofdweg, de Duinweg, paden door de polder en ook enkele fietspaden naast Badwegen.
Genoeg rondrij/etappe mogelijkheden?
Op de vraag of er genoeg rondrij/etappe mogelijkheden zijn, antwoordt ruim 85% van de panelleden dat het zo goed is.
Op de vraag of er nog paden ontbreken zegt ruim 60% dat ze niks missen.
85% van de bevraagden wil ook niet dat er paden worden opgeheven.
Een meerderheid is dus van mening dat er geen uitbreiding of veranderingen nodig zijn in het fietspadennet.
De mensen die wel een uitbreiding willen zijn in de minderheid. Het gaat dan vooral om een pad door de Koegelwieck, over de Noordsvaarder en over de Boschplaat. Vanuit Staatsbosbeheer kiezen we er voor juist deze gebieden niet te doorkruisen met fietspaden. Dit komt de rust in die gebieden ten goede! Dat is vooral gunstig voor broedvogels: zo heeft er in de Koegelwieck afgelopen jaar onder andere een blauwe kiekendief paar gebroed (één van de twee broedgevallen op Terschelling dit jaar) en ook was er een broedgeval van de velduil.
De Koegelwieck, waar velduil en blauwe kiekendief broeden
Breedte en gedrag
De breedte van de fietspaden is soms wel een knelpunt, zeker met het toegenomen en meer divers gebruik: fietskarren, bakfietsen, elektrische fietsen, etc. Echter een minderheid van c.a. 30% vindt dat de recreatie-, badwegen en de fietspaden langs de hoofdweg te smal zijn. 70% is tevreden met de breedte. In de opmerkingen wordt vooral ook gewezen op het fietsgedrag van fietsers: mensen blijven bijvoorbeeld te veel naast elkaar fietsen, gaan niet opzij en fietsen te snel bij inhalen. We hebben daarom besloten dat Staatsbosbeheer en de Gemeente Terschelling gezamenlijk de VVV en de fietsverhuurders op Terschelling gaan benaderen om samen fietsers en andere gebruikers van de fietspaden bewust te maken van hun gedrag.
Onderhoud
De meerderheid is tevreden over de staat van onderhoud van de verschillende type fietspaden. De recreatieve (schelpen)fietspaden scoren het minst goed. Dit is ook wel logisch omdat deze verharding het meeste onderhoud vraagt.
Verhardingstype
Bij de vraag welk verhardingstype het prettigst fietst, blijkt dat enkel de stoeptegel verharding duidelijk onvoldoende scoort. De meeste tegels zijn nu gebruikt als lapmiddel op plaatsen waar de huidige verharding in zeer slechte staat van onderhoud was, zoals het fietspad tussen Hoorn en Oosterend (via de duinen). We vroegen ons bij de andere verhardingstypes af of we in de enquete wel duidelijk hebben gemaakt waar nu de verschillende type verharding terug te vinden zijn. We vonden het namelijk opvallend dat beton ook niet zo goed scoort als het gaat over ‘prettig of minder prettig fietsen’. Dit ondanks dat beton tegenwoordig bijna op dezelfde manier gelegd wordt als asfalt, dus zonder hobbels en kieren.
Het pad tussen West aan Zee en Midsland Noord is deels asfalt en deels beton (ter hoogte van het Sterneplak). Daar hebben we nog geen negatieve ervaringen over gehoord.
Het fietspad bij Sterneplak
Beton is de verhardingssoort die het minste onderhoud nodig heeft, (weinig tot) geen last heeft van doorgroeiende boomwortels, geen kuilen en scheuren krijgt. Alle andere verhardingstypes wel. De aanleg van een betonpad is wel duurder dan de aanleg van de overige paden.
Beleving
In de beleving van de verhardingstypes is een duidelijk onderscheid tussen de beleving van de verhardingstypes door eilanders en niet-eilanders: eilanders hechten minder waarde aan de beleving van schelpenverharding.
Eilanders:
Toeristen: 
Prioriteiten
In de prioriteitsstelling geeft het panel aan dat veiligheid voorop staat. Als goede tweede eindigt het thema ‘duurzaamheid’.
Uit onderzoek is gebleken dat beton de meest duurzame verharding is. Dat wil zeggen het minste onderhoud en relatief kleine milieu-impact, ten opzichte van de andere verhardingstypes.
Op het gebied van duurzaamheid en onderhoud is het een logische stap om beton te overwegen. Het is ook veilig: er komen geen scheuren, kuilen of loszittende stenen in. Beton vergt het minste onderhoud en het kwam uit de duurzaamheidstest als winnaar uit de bus.
Overigens blijkt uit de enquête dat als je de beide hoogste scores in de prioriteitsstelling optelt, dat de beleving dan ook hoog scoort. Er zullen dan ook schelpenfietspaden blijven op Terschelling. Staatsbosbeheer gaat wel bekijken of de meest intensief gebruikte fietspaden, en daarom de meest onderhoudsgevoelige, met beton uitgevoerd kunnen gaan worden in de toekomst.
De veiligheid wordt terecht als het belangrijkste aspect gezien. Deze mening delen wij natuurlijk ook. In sommige gevallen moet je een onderscheid maken tussen ‘veiligheidsgevoel’ en daadwerkelijke veiligheid. Het kan zijn dat iets niet veilig ‘voelt’, bijvoorbeeld omdat er meerdere gebruikers van dezelfde weg gebruik maken. Maar dat betekent niet dat het daadwerkelijk ook onveilig is.
Bij de opmerkingen en overige knelpunten zijn een groot aantal gevaarlijke punten genoemd. De top drie bestaat uit:
1. Aansluitingen op de Hoofdweg, waarvan de aansluiting bij Halfweg/de pizzeria op de Badweg west het meest wordt genoemd
2. Het einde van de Longway, aansluitend op de Badweg West
3. Oversteekpunten bij Badwegen (behalve degene waar onlangs drempels en wegversmallingen zijn aangebracht)
Dit zijn nagenoeg dezelfde knelpunten als die bij een eerder onderzoek van de Grontmij naar voren zijn gekomen.
Routeaanduidingen
Voor wat betreft de routeaanduidingen bij de paden: het panel is daar door de regel genomen tevreden over.
Overigens kan dat ook te maken hebben met de bekendheid op het eiland: de panelleden zijn meestal mensen die op het eiland wonen of er regelmatig komen en dus al bekend zijn op het eiland. Om echt een goed beeld te krijgen van de kwaliteit van de markeringen zouden we eigenlijk in het veld fietsers moeten bevragen. De aanwijsborden worden in ieder geval niet als storend in het landschap ervaren. Zelf zien we wel dat de markeringen aan vernieuwing toe zijn.
Omdat een bordje in het terrein wat kunstmatig is, denken we na over andere manieren van bewegwijzering dan bordjes. Een idee is bijvoorbeeld meer doen met aanduidingen óp de wegen en paden. De routeaanduidingen weergeven op de weg, vindt het merendeel van de ondervraagden géén goed idee. Opmerkingen die hierbij worden geplaatst zijn onder meer ‘dit levert opstoppingen op het fietspad op, omdat mensen gaan stoppen om het te lezen’ en ‘hoe ga je dat doen op een schelpenverharding?’ Allemaal steekhoudende opmerkingen waar we zeker wat aan hebben.
Onderhoudsbudget
Om het fietspadennet in stand te houden is een aanzienlijk (jaarlijks) onderhoudsbudget nodig. De Gemeente kan een deel van de toeristenbelasting hiervoor inzetten, maar moet hiervan ook andere zaken bekostigen. In de Rijksbijdrage en provinciale natuurvergoedingen die Staatsbosbeheer ontvangt is hiervoor geen budget.
Zowel de gemeente als Staatsbosbeheer onderzoeken verschillende manieren om financiën vrij te krijgen en houden om de kwaliteit van het fietspadennetwerk in stand te houden. Vandaar de vraag hoe Echt-Terschellingers aankijken tegen een bijdrage voor de fietspaden. 50% van de ondervraagden vond het geen probleem om minimaal 25 cent te betalen als bijdrage aan het in stand houden van de fietspaden.
(Overigens is het bij de eilanders 40% die er geen bezwaar tegen heeft, bij de badgasten heeft 60% geen bezwaar).
Misschien een tip om fietsers te laten weten wat een fietspad is, alle fietspaden 1 kleur geven, of t nu beton, of schelp is, In een stad als Antwerpen zijn alle fietspaden rood gekleurd, handig voor de fietser en alle andere weggebruikers
Kruising Hoofdweg/Badweg Paal 8 zou uitgevoerd moeten worden met een rotonde.
Snelheid wordt hierdoor verminderd en snelheid restant Hoofdweg naar West op 50 km brengen.
De situatie bij de aansluiting van de Longway op de badweg Paal 8 is een regelrechte misser. Dagelijks staan fietsers op dit kruispunt te twijfelen, hoe nu verder.
Het voormalige fietspad wordt nauwelijks gebruikt als wandelpad en fietsen op de Badweg wordt als gevaarlijk ervaren, mede omdat de automobilist zich nauwelijks aan de snelheidsbeperking houdt. Bepaald geen gebruikersvriendelijke situatie en het nut van de verandering wordt door weinigen begrepen, laat staan gewaardeerd.
L.S.
M.i horen beton- en asfaltfietspaden niet in het Skilger duingebied, het eiland Skilge wat toch al verstedelijkt door het ongelimiteerd neerzetten van lelijke bouwsels t.b.v. de commercie! Men zou Skilge met recht een stadseiland kunnen gaan noemen, helaas!!
Met vriendelijke groet,
S.Slagter
ps. (Ik kom al % 50 jaar jaarlijks op Terschelling!)
Ook ik ben van mening dat de oversteek van de hoofdweg naar de badweg west aan zee gevaarlijk is. Dit komt omdat deze te dicht bij de bocht ligt en de snelheid van het verkeer te hoog is. Snelheid moet lager en geremd worden door een drempel. De maximale snelheid van 50 km over het hele eiland lijkt mij ook een juiste verbetering. De manier waarop de laatste 100 meter van de badweg is veranderd voor fietsers is volgens mij niet verantwoord en levensgevaarlijk vooral in het hoogseizoen als er veel mensen op het eiland fietsen die normaal weinig of nooit op een fiets zitten. Verbreedt het fietspad zodat er ook gelopen kan worden op een veilige manier.
Beste Piet, zoals je al zag ben je niet de enige die dit vindt. We nemen al deze reacties serieus en gaan kijken hoe we de situatie daar kunnen oplossen. De Gemeente terschelling (beheerder van dit stuk weg) is op de hoogte.
Groet,
Joeri Lamers
Staatsbosbeheer / Echt Terschelling